Δημήτρης Σκουτέλης: Η τρυφερή ανάρτηση του Προέδρου της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος για την Ημέρα της Γυναίκας

Σε μια πολύ τρυφερή ανάρτηση προχώρησε ο Πρόεδρος της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος Δημήτριος Σκουτέλης στα social media, το Σαββάτου (8/3), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας. Κι αυτό μιας και ο κος Δημήτρης Σκουτέλης θέλησε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς του φίλους ένα κείμενο γεμάτο σκέψεις για τις ηρωίδες γυναίκες νοσηλευτριες.

Έτσι, στον προσωπικό του λογαριασμό στο fb, O Δημήτρης Σκουτέλης δημοσίευσε ένα κείμενο το οποίο και συνόδευσε με τα εξής όμορφα λόγια.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Προέδρου της Ε.Ν.Ε:

“Σήμερα γιορτάζουν και οι Νοσηλεύτριες·
αυτές που σήκωσαν το βάρος της ανθρώπινης ευθραυστότητας χωρίς ποτέ να λυγίσουν.
Που μέτρησαν την αγρύπνια σε σφυγμούς και σκέπασαν τον πόνο με σιωπηλή αντοχή φορώντας την κούραση σαν δεύτερο δέρμα πλέκοντας τη ,με επιμονή και αγάπη.

Μέσα σε στρεσογόνες νύχτες και σε αντίξοες βάρδιες έγιναν ρίζες του επαγγέλματος· έπλεξαν την καινοτομία με την αφοσίωση και κέντησαν την αριστεία στα λευκά τους ρούχα.

Σε διαδρόμους γεμάτους ψιθύρους και δωμάτια που η σιωπή γίνεται κραυγή, έγιναν φάροι αντοχής, μετρητές ελπίδας σε λεπτά της ώρας, μικρές σκιές που φρόντιζαν να μην σβήσει το φως.

Έγιναν το καταφύγιο όσων λύγισαν, η απαλή φωνή που ψιθύρισε “είμαι εδώ” όταν η νύχτα βάραινε τους ώμους.
Κράτησαν στα χέρια τους την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στη ζωή και την απώλεια, χωρίς να σβήσουν τη φλόγα της πίστης.

Με καινοτομία στα δάχτυλα και αριστεία στις φλέβες, έχτισαν το αύριο της επιστήμης μας χωρίς να λησμονούν την ανθρωπιά, ένα μάθημα που δεν γράφεται, παρά μόνο διδάσκεται με την αόρατη γλώσσα της προσφοράς.

Σφυρηλάτησαν τις ηθικές μας,έχτισαν αξίες με βλέμματα και δίδαξαν χωρίς λόγια, με το απαλό άγγιγμα της γνώσης
να περνά από γενιά σε γενιά, σαν αναπνοή που δεν τελειώνει ποτέ.

Μετέδωσαν γνώσεις σαν φως που δεν σβήνει, έχτισαν αξίες με βλέμματα και πράξεις, κι ας ήξεραν πως κανείς δεν θα τις γράψει σε βιβλία.
Η επιστήμη μας προχωράει με βήματα που εκείνες χάραξαν χωρίς να αφήσουν τα ίχνη τους να φανούν.

Και δεν ζήτησαν ποτέ χειροκρότημα·
τους έφτανε η αναπνοή που ξαναβρίσκει ρυθμό, το βλέμμα που επιστρέφει από το κενό.

Χρόνια σας πολλά ηρωίδες..
μια ευχή που κουβαλά
όλη τη σιωπηλή ευγνωμοσύνη του κόσμου”.