Παρουσίαση βιβλίου του Κωνσταντίνου Γεωργάτου: «Επίνοια (Φιλοσοφικοί Στοχασμοί)»

Το τελευταίο λογοτεχνικό έργο του Κωνσταντίνου Γεωργάτου που φέρει τον τίτλο «Επίνοια», θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024 στις 19.30, στην Αίθουσα “Κωστή Παλαμά” του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.

Ομιλητές:
Γεράσιμος Ζώρας (Πρόεδρος Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών),
Βασιλική Φλέσσα (Δημοσιογράφος – Κλασική Φιλόλογος),
Κωνσταντίνος Μπούρας (Ποιητής-Θεατρολόγος-Μεταφρασεολόγος-Κριτικός),
Σοφία Σκλείδα (Φιλόλογος-Συγγραφέας-ΜΑ,Ph-D.,Post-Doc).
Συντονισμός-Απαγγελίες: Πέτρος Γάλλιας  (Σκηνοθέτης-Χορογράφος).
Μουσική Επένδυση: Μάρθα Μεναχέμ (Συνθέτρια-Τραγουδοποιός).
Διοργανωτές: Κερκυραϊκή Ένωσις Αθηνών – Εκδόσεις «ΝΙΚΑΣ».
Με τη στήριξη της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Το τελευταίο λογοτεχνικό έργο του Κωνσταντίνου Γεωργάτου φέρει τον τίτλο «Επίνοια», με τον επεξηγηματικό υπότιτλο «Φιλοσοφικοί Στοχασμοί». Και μόνον η λέξη επίνοια, παράγωγο ουσιαστικό του αρχαιοελληνικού και νεοελληνικού ρήματος επινοώ (=σκέπτομαι, σοφίζομαι, επινοώ, βρίσκω τρόπο και κατορθώνω κάτι, διανοούμαι, προτίθεμαι, κατανοώ, αισθάνομαι), ελκύει την προσοχή του αναγνώστη, στον οποίο και προξενεί έντονο ενδιαφέρον να έλθει σε ουσιαστική επαφή με το βιβλίο και να το μελετήσει σε βάθος. Και, βέβαια, τόσο η λέξη επίνοια όσο και ο υπότιτλος δηλώνουν ότι πρόκειται για ένα έργο φιλοσοφικού περιεχομένου.

Το βιβλίο αποτελείται από ενότητες-δοκίμια, στο καθένα από τα οποία καθρεφτίζονται ολοκάθαρα η συγγραφική δεινότητα, η ποιητική κλίση και το βαθυστόχαστο πνεύμα του συγγραφέα. Αυτό ακριβώς το βαθυστόχαστο πνεύμα του Κωνσταντίνου Γεωργάτου υπογραμμίζεται και μόνο από μερικούς τίτλους δοκιμίων, όπως π.χ. «Οι τρεις υποστάσεις», «Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά», «Η νυχτερινή σκέψη ενός ρομαντικού ποιητή», «Ο διάδρομος της σοφίας» κ.ά.
Αξιοσημείωτη είναι η συχνή και ιδιαίτερα έντονη παρουσία της έννοιας του φωτός, όπως μαρτυρούν οι τίτλοι κάποιων ενοτήτων («Ένα βήμα πιο κοντά στο φως», «Χριστούγεννα στο φως», «Αναντίρρητο φως», «Λάμψεις φωτός», «Μαχητές του φωτός», «Διάπυρος φωτός», «Φωτεινό σχήμα», «Ο ήλιος στην πλώρη» και «Από τη στάχτη στο φως»).

Ο στοχαστής-ποιητής διεισδύει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και καταγράφει τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα σ’ αυτήν και την κατακλύζουν, όπως τον πόνο και τη χαρά, την απελπισία και την ελπίδα. Όμως, η αγάπη είναι αυτή που κυριαρχεί στον λόγο του. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)