50 ΧΡΟΝΙΑ…ΝΔ – Άρθρο του Γιάννη Μαραγκούλη

Η «καθαρή πολιτική» είναι σαφές ότι αποτελεί το στίγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη . Ο Πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης απέδειξε στη πράξη ότι ήθελε να γυρίσει σελίδα , εν αντιθέσει με την αξιωματική αντιπολίτευση που έχει προτιμήσει την χειραγώγηση και την σκληρή πολιτική συμπεριφορά που δεν συνάδει με τα δημοκρατικά ήθη.

Η έννοια της πολιτικής που έχει τις ρίζες της στο όνομα του κλασικού έργου του Αριστοτέλη , Politiká, το οποίο εισήγαγε τον ελληνικό όρο politiká (που σημαίνει «υποθέσεις των πόλεων», αποτελεί την άμεση προτεραιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ανεξαρτήτου πολιτικού κόστους αφού οι πολιτικοί κατά καιρούς θεωρούνται “υποκριτές που αναζητούν την εξουσία”, μία θεώρηση των πραγμάτων που αποκαλύπτει ότι η πολιτική μερικές φορές και όχι σπάνια φιλοξενεί μη δημοκρατικές δραστηριότητες και πρακτικές .

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι μία τέτοια εικόνα της πολιτικής μας οδηγεί πίσω στα γραπτά του Niccolò Machiavelli, ο οποίος στο Prince (1532) ανέπτυξε μια πολύ ρεαλιστική αφήγηση της πολιτικής που επέστησε την προσοχή στη προπαγάνδα και στην διαστρέβλωση της τρέχουσας πολιτικής πραγματικότητας.

Αιώνες αργότερα η αντίληψη της πολιτικής δεν έχει αλλάξει πολύ στα ελληνικά δεδομένα αφού έχουμε να κάνουμε από την μία με ένα Κυριάκο Μητσοτάκη , οραματιστή του φιλελευθερισμού με ανθρώπινο ορίζοντα και μία Αριστερά με ολοκληρωτικές βλέψεις και ταξικούς διαχωρισμούς.

Ένα Πρωθυπουργό οραματιστή και συνεχιστή της ιδέας της εθνικής ανεξαρτησίας στη νεότερη ιστορία μας-εθνικά θέματα- και από την άλλη μία διαλυμένη πλέον αξιωματική αντιπολίτευση που θεωρεί την πολιτική ως ένα υπερβατικό φαινόμενο, δημιουργίας ψεύτικων υποσχέσεων και επίγειων παραδείσων.

Μία κυβέρνηση που είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε στις κρίσιμες για την πατρίδα και το λαό στιγμές και μία αντιπολίτευση που ψάχνει αρχηγό…, θυμίζοντας διαγωνισμό ομορφιάς …. που μοναδικό της μέλημα είναι η πολιτική πόλωση και η κοινωνική έκρηξη, αγνοώντας τις συνέπειες που έχει αυτό για την πορεία της χώρας, αλλά και για την εδαφική ακεραιότητα και το ελληνισμό.

Γίνεται λοιπόν σαφές ότι η πολιτική αντιπαράθεση των κομμάτων έχει να κάνει με την ποιότητα της Δημοκρατίας , με μία κυβέρνηση που επιχειρεί να αλλάξει το πολιτικό χάρτη της χώρας, , πάντα με κοινωνικό πρόσημο, και μία αντιπολίτευση που με ξεπερασμένες και απαρχαιωμένες ιδεολογικές τακτικές επιδιώκει το πισωγύρισμα της ελληνικής κοινωνίας με εσωκομματικά μαγειρέματα,, θρασύτατες στοχοποιήσεις και συκοφαντικές επιθέσεις…

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΟ ΤΟΠΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΝΑ ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ ΑΦΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ..!