Τοποθέτηση της Άννας Καραμανλή σχετικά με την ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστήμιων

Η τοποθέτησή της Άννας Καραμανλή για το σχέδιο νόμου: «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου – Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων»

Δεν είναι παράλογο να δέχεσαι να πας σε έναν γιατρό ή σε ένα δικηγόρο, σε έναν μηχανικό που σπούδασε στην Ιταλία, στη Ολλανδία και να μην αποδέχεσαι τον ίδιο επιστήμονα εάν έχει σπουδάσει εδώ στην Ελλάδα σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο;

Κοιταχτείτε μεταξύ σας. Πολλοί από εσάς, όπως και άνθρωποι του οικογενειακού και φιλικού σας περιβάλλοντος έχετε σπουδάσει στο εξωτερικό. Με δίδακτρα. Σε μη κρατικά-δημόσια πανεπιστήμια. Η κόρη μου, κάνει μεταπτυχιακό στην Κύπρο. Δεν θα ήταν καλύτερα και για αυτήν και για μένα να είχε την επιλογή πέρα των δημόσιων πανεπιστημίων να κάνει το μεταπτυχιακό της εδώ στην Ελλάδα αντί να πάει εκεί; Που εντοπίζετε το παράλογο;

Που εντοπίζετε την υποβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο νομοσχέδιο; Η πολιτική σπέκουλα έχει και τα όριά της. Έχετε κάθε δικαίωμα να μένετε προσκολλημένοι σε ένα μακρινό χθες και εκτός πραγματικότητας.

Δεν έχετε όμως κανένα δικαίωμα να παίζετε με τις αγωνίες και τα όνειρα χιλιάδων οικογενειών που μέσα από το υστέρημά τους προσπαθούν να δώσουν στα παιδιά τους τα εφόδια για το μέλλον τους.

Και ναι… σε αυτούς τους ανθρώπους απευθυνόμαστε. Στη μέση ελληνική οικογένεια που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να σπουδάσουν τα παιδιά της. Με αυτά τα όνειρα δεν μπορείτε να παίζετε. Η αντιπολίτευση έχει και τα όριά της…

Περιλαμβάνονται άρθρα,

Για την ενίσχυση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, που όπως έχει δηλώσει ο Πρύτανης σε επιστολή του… «στο νομοσχέδιο υιοθετούνται προτάσεις της πρυτανικής αρχής».

Για το αυτοδιοίκητο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Ο Πρόεδρος του ΕΑΠ, μάλιστα, χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο «ιστορική στιγμή» λέγοντας ότι πρώτη φορά έρχεται ένα νομοσχέδιο που θωρακίζει το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το πηγαίνει στο μέλλον.

Επίσης αυξάνεται συστηματικά η χρηματοδότηση των δημοσίων πανεπιστημίων η οποία προκύπτει από διάφορες πηγές. Τακτικός Προϋπολογισμός, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, ΣΔΙΤ, πέντε πηγές, συν το κομμάτι της αυτοχρηματοδότησής τους. Σας αναφέρω μόνο χαρακτηριστικά: Το κατώτατο σημείο στο οποίο έφτασε η χρηματοδότηση των Ελληνικών Δημοσίων Πανεπιστημίων ήταν το 2018, ακολουθώντας μια συνεχόμενη πτωτική πορεία την πενταετία 2013-2018, και ανήλθε στα 92,4 εκατομμύρια ευρώ. Πέρσι η αντίστοιχη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, πλην των μισθών, μιλάμε για τα λειτουργικά έξοδα των Πανεπιστημίων, ήταν 133,5 εκατομμύρια ευρώ. Εάν σε αυτά συνυπολογίσουμε και τα έσοδα από τις άλλες πηγές μιλάμε για περίπου 450 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση.

Ακόμη, υπάρχουν διατάξεις για την αξιοποίηση της περιουσίας των Ιδρυμάτων, προβλέπεται η ψηφιοποίησή τους, η διαλειτουργικότητά τους, η αύξηση των ποιοτικών κριτηρίων στη χρηματοδότησή τους, η αφαίρεση του πλαφόν στις αποζημιώσεις των καθηγητών για ερευνητικά προγράμματα μέσω των Ειδικών Λογαριασμών Κονδυλίων Έρευνας ή μέσω των Κέντρων Διά Βίου Μάθησης. Πάγιο αίτημα της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Tο δημόσιο πανεπιστήμιο όχι μόνο δεν καταστρέφεται αλλά ισχυροποιείται.

Το μόνο που καταστρέφεται είναι το δικό σας αναχρονιστικό αφήγημα.