Το απεχθές πρόσωπο της Πολιτιστικής Παρακμής…
Του Θανάση Κ.
Από τους 11ους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο, του 1936, όταν η Ναζιστική Γερμανία βρισκόταν στο “απόγειό” της, ξεκίνησαν οι λαμπαδηδρομίες και οι φαντασμαγορικές τελετές Έναρξης. Ως μείζον προπαγανδιστικό γεγονός παγκόσμιας απήχησης…
Πάντα είχαν “καλλιτεχνικές αξιώσεις”. Άλλοτε τα κατάφερναν, άλλοτε όχι.
Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, δεν άφησαν τίποτα αξιόλογο πίσω τους.
Η “φαντασμαγορία” – δηλαδή η θεαματικότητα, η παραγωγή μαζικού εντυπωσιασμού – ΔΕΝ είναι κατ’ ανάγκην “αισθητική αρετή”.
“Φαντασμαγορική” είναι συνήθως και η παράσταση ενός… τσίρκου. Και συχνά εντελώς κίτς.
“Φαντασμαγορικό” ήταν και το θέαμα στις Ρωμαϊκές αρένες, ή στους Ρωμαϊκούς Θριάμβους. Εντυπωσίαζε τους πάντες – αλλά δεν ήταν αναγκαστικά “ωραίο”. Συχνά ήταν, απλώς φρικτό…
Οι τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων μετά το 1936 εξελίχθηκαν σε θεάματα εντυπωσιακά, συχνά προπαγανδιστικά, κάποιες φορές καλαίσθητα ή ενδιαφέροντα ή αδιάφορα από αισθητικής άποψης.
Προχθές στο Παρίσι είδαμε να προβάλλεται η Κοινωνική Πρόκληση και η Πολιτιστική Παρακμή ως “φαντασμαγορικό θέαμα”…
Κι είναι ντροπή που αυτό έγινε στο Παρίσι, δηλαδή στην καρδιά του σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού…
Δείτε περισσότερα στο: tilegrafimanews.gr
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
TERROR: Ένα δικαστικό θρίλερ που καλεί τους θεατές να κρίνουν: ΕΝΟΧΟΣ Ή ΑΘΩΟΣ;!
“Ευδοξία – Πάλι απ΄ την αρχή” η νέα παράσταση της Θεατρικής Ομάδας Αγίου Δημητρίου
Θλίψη: Πέθανε ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης